‘Met heel ons hart’, dat was de boodschap in aanloop naar de Limburgse derby.

En Kanaries, jullie hart heeft gesproken. 90 minuten onvoorwaardelijke steun vanuit de tribune, een gele muur van hartstocht die oversloeg naar het veld: jullie hebben getoond dat een derby een feest kan zijn. Proficiat en oprecht bedankt daarvoor.

Jammer genoeg kunnen we niet negeren dat er een donkere schaduw boven deze derby hing:

• Enerzijds leidden cruciale scheidsrechterlijke beslissingen (tot 4 maal toe) tot een uitslag die deze thriller niet verdiende. Dat zorgt voor onnoemelijk veel frustratie. Van in de Noord-tribune tot in de bestuurskamer. Gisteren hebben we daarom verschillende scenario’s afgewogen. Ons besluit: we steken geen energie in zaken die we toch niet meer kunnen veranderen, maar zetten dit gevoel van onrecht om in positieve brandstof. Want wij zijn geen calimero’s.

• Anderzijds stelden we – voor de zoveelste keer – wangedrag vast in het uitvak tijdens de Limburgse derby. Of het stilleggen van de wedstrijd een impact heeft gehad op het verloop van de wedstrijd zullen we nooit weten. Wat wel vaststaat, is dat er ons tientallen verhalen bereiken van wenende kinderen, voor wie een onvergetelijke voetbalnamiddag ontaardde in angst. Als kindvriendelijke familieclub kunnen en willen we dergelijk gedrag niet toelaten op Stayen. Naar onze eigen supporters toe hanteren we een strikte lijn: wie die lijn overschrijdt, krijgt een sanctie. We verwachten dat de mensen die verantwoordelijk zijn voor de veiligheid in het uitvak diezelfde lijn trekken. Holle statements zijn niet voldoende om dit groepje criminelen te stoppen. STVV zal daarom eerstdaags contact leggen met de Stad Sint-Truiden, om verdere concrete maatregelen te bespreken. Een derby zonder uitsupporters is in de toekomst niet ondenkbaar. Jammer genoeg, voor de grote meerderheid van thuis- en uitsupporters die hun ploeg met de juiste intenties aanmoedigen.

Bon. Soit. Die pagina is omgedraaid. Laten we nu vooruitkijken en meenemen wat goed was. Want niet alleen onze supporters toonden hun geel-blauwe hart. Ook onze spelers deden dit als nooit tevoren. Van Leo, Shogo en Ryotaro. Van Visar tot Rein en Robert-Jan. Van Tokio tot in Zepperen. En van Skopje tot in Nief-Sintruin. Ze streden, liepen en tackelden zoals het Kanaries betaamt.

Dankzij hun prestatie overheerst trots. Punten kunnen gestolen worden, maar onze passie nooit. Ons hart zal altijd voor jullie blijven kloppen. Canaries forever.